Drita e syve me humbi
Qielli kalon përtej detit të p’anë
Loti u perzi me ujin e lumit
Dita i mbuloj marrzirat e natës

Dita ecte zhagas si fëmijë
Nata e mbuloj globin qiellor
Lumi iku të bej kualicion me detin
Unë ushtar me pushkë në front

Nata mbante dashurit tragjike
Efurit e endacakve ikun
Nga rrebeshi i shiut qe bie pa mëshir
Unë mbi shtratin e vdekjes i shtrir

Flaka e mori globin toksorë
Hëna me rreze ndriquse zbardhë fushën
Drenusha vrapon , kalon rrugën
Betejat të pa mbarim kalojn natën

Dita e shqetesuar për motren natë
Drita paqsore dhe brenga ne zemër
Motrat dashurin e flijuar
Ushtari i rojesë për varret.